Vroeger vierden we oud en nieuw bij mijn opoe in het café in Blesdijke. Mijn vader bakte oliebollen in de bijkeuken. Mijn moeder maakte samen met opoe een huzarensalade. In de namiddag kwam Mientje de boodschappen brengen.
Omdat er in het dorp alleen maar een bakker was, bestelde mijn opoe de overige boodschappen per telefoon bij een kruidenier in een dorp verderop.
Mientje was de winkelhulp, die de bestelling opnam en met een auto kwam bezorgen. Dit keer bracht ze pakjes toast en ook iets nieuws mee: een tube zalmmayonaise. Dat was lekker op een toastje met een plakje gekookt ei.
Behalve mijn ouders, broer en ik kwamen ook ooms, tantes, neefjes en nichtjes oud en nieuw vieren. Samen deden we spelletjes en kletsen wat.
Mijn moeder was een ochtendmens en stond ‘s morgen vrolijk naast haar bed. Maar om negen uur ’s avonds hield ze het niet meer. Ze vond het kinderachtig om dan al naar bed te gaan en ze probeerde altijd tot tien uur op te blijven.
Oud en nieuw was een bezoeking voor haar. Om nou eerst naar bed te gaan en tegen twaalven gelijk met de kleine kinderen gewekt te worden, wou ze ook niet. Dus half knikkebollend, sleepte ze zich de avond door.
Mijn broer kreeg de taak het oude jaar uit te scheuren. Hij stond al klaar bij de kalender en hield het laatste blad in zijn hand. Als de klok twaalf sloeg, ging hij het blad eraf scheuren.
Eindelijk was het zover, mijn vader maakte de champagnefles open en de kurk vloog tot aan het plafond. Dat maakt een enorme indruk op me. De volwassenen proosten en de kinderen deden mee met een glas Exota. We omhelsden en kusten elkaar.
Mijn moeder stond al bij de trap naar boven en zei: “Gelukkig Nieuwjaar en welterusten!” Na de kerstvakantie ging ik weer naar school en we moesten vertellen wat we met oud en nieuw hadden gedaan.
Ik sprak over het feest bij mijn opoe en van de fles en de kurk die, plop!, zomaar naar het plafond schoot. De meester keek me met grote ogen aan.”Maar dat is champagne!” zei hij: “Dat kan niet dat heb je zelf bedacht!” Ik antwoordde: “Nee echt waar, mijn vader heeft de fles opengemaakt en er zat ook een ijzerdraadje op”. De meester zei: “Je mag niet jokken Aukje!”
Ik was diep beledigd en vertelde thuis aan mijn moeder wat de meester had gezegd.
Mijn moeder zei tegen mij, maar ook tegen zichzelf: ”Die man denkt, Aukje is een kind van een arbeider en arbeiders horen geen champagne te drinken. Ach zo’n meestertje, verdient ook niet veel. Trek het je maar niet aan. Hij is gewoon jaloers, dat zijn meer mensen. Daar kom je nog wel achter”.
Klik hieronder op de link als je terug wilt naar de beginpagina
Nieuwe reacties
29.08 | 12:28
Ik ben op zoek naar een reclame uit de jaren 70 in Amsterdam op h...
07.08 | 12:10
Ik zoek een reclame waarin een man vraagt naar het beroep van de m...
03.08 | 14:40
Ik ben op zoek naar een reclame van krasloten waar een voetbalclub ...
27.07 | 21:28
Ik heb ooit nog een Extra Verzekering gekocht bij Hans de Wolf! Een veilig gevoel!