De armen kregen kleding en schoeisel
Uiteindelijk was het project van Van den Bosch niet succesvol. Hij had goede bedoelingen en was ambitieus, maar hij deed te grote investeringen, die weinig opbrachten. Ook waren de arme stadsmensen
niet gewend aan het vaak zware werk. De steden in het westen van het land stuurden ook families waar ze vanaf wilden, vanwege onder andere alcoholproblemen, asociaal gedrag en landloperij.
De leden van Maatschappij van Weldadigheid geloofden er niet meer in en er kwamen steeds minder donaties binnen.
Om een faillissement te voorkomen
gingen de dwangkoloniën in 1859 over in handen van de overheid. In 2019 is de Koloniën van Weldadigheid genomineerd om op de werelderfgoedlijst van de Unesco te komen, vanwege de unieke cultuurhistorische waarde.